نسيم بافران

ابوبصیر از امام جعفر صادق(علیه السلام) نقل می کند که امام حسین(علیه السلام) فرمودند:
من کشته اشک هستم، هیچ شخص با ایمانی مرا یاد نکند مگر
اینکه چشمش اشک آلود می شود. ^(۱)

                                                                                                            ^{(۱) کتاب شهید کربلاء، ص38.}

*************************

امام صادق(علیه السلام) فرمود:آیا گوش فرا نمی دهی به قول خداوند که می فرماید:

« یَا أیَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَّةُ ... »

تا آخر سوره، مقصود حضرت حسین بن علی(علیهما السلام) است. به درستی که اوست صاحب نفس المطمئنة الراضیة المرضیة و اصحاب آن حضرت، از آل محمد(صلوات الله علیهم اجمعین) رضایت مندان از خدا هستند در روز قیامت و خدا هم از آنها راضی است. ^(۲)

                                                                                                                        ^{(۲) کتاب شهید کربلاء، ص94.}

*************************

       از حضرت سیدالشهداء امام حسین(علیه السلام) پرسیدند: فضیلت چه باشد؟ فرمودند: عنان زبان در کف اختیار داشتن و بذل نیکی کردن. عرض کردند: نقصان کدام است؟ حضرت فرمودند: خود را در کار بیهوده به زحمت افکندن.

       حضرت سیدالشهداء امام حسین(علیه السلام) فرمودند: کسی که از تو حاجتی می خواهد، آبروی خود را ریخته؛ تو دیگر با رد کردن او آبروی خود را مریز.

       حضرت سیدالشهداء امام حسین(علیه السلام) در جواب مردی که به آقا عرض نمود: یابن رسول الله! من مردی هستم گنه کار که نمی توانم معصیت خدا را ترک نمایم، مرا نصیحت فرما. حضرت به او فرمود: پنج عمل انجام ده، آنوقت تا دلت می خواهد گناه کن.

     ــ از رزق خدا استفاده نکن و هر چه می خواهی گناه کن.
     ــ از تحت سر پرستی خدا خارج شو، آنوقت هر چه دلت می خواهد گناه کن.
     ــ جائی بیاب که خدا تو را نبیند، سپس هر چه میخواهی گناه کن.
     ــ هنگام قبض روحت ملک الموت را از خود دور کن، و آنگاه هر چه میخواهی گناه کن.
     ــ وقتی که می خواهند تو را به جهنم ببرند، از داخل شدن دوزخ امتناع نما، و آنگاه هر چه دلت می خواهد گناه کن.

       حضرت سیدالشهداء امام حسین(علیه السلام) فرمودند: در مورد امری که برایت مهم نیست، سخن مگو؛ می ترسم به گناه افتی.

       حضرت سیدالشهداء امام حسین(علیه السلام) فرمودند: تا وقتی که سخن را بجا و به مورد تشخیص ندادی، سخن به میان میاور. زیرا ممکن است انسان حق بگوید ولی چون بی مورد بوده، مورد سرزنش واقع گردد.

       حضرت سیدالشهداء امام حسین(علیه السلام) فرمودند: با دو دسته از مردم هیچگاه مجادله مکن. یکی مردمی که بردبار هستند، و دیگر مردم نادان و سفیه. زیرا دسته اول با بردباری بر تو مسلط می شوند؛ و دسته دوم آزارت می دهند.

       حضرت سیدالشهداء امام حسین(علیه السلام) فرمودند: در مورد برادر ایمانی ات در پشت سرش سخنی به میان میاور، مگر همان حرفی که دوست داری او در پشت سر تو درباره ات بگوید.

       حضرت سیدالشهداء امام حسین(علیه السلام) فرمودند: طوری عمل و رفتار کن مانند کسیکه میداند در قبال بدی هایش کیفر خواهد شد و در قبال نیکی مزد خواهدگرفت. ^(۳)

                                                                                                ^{(۳) کتاب شهید کربلاء، ص114-117.}

«اَلسَّلامُ عَلَيکَ یَاثَاراللّه»

         ** بـیـن خـوبـان جهـان یکـتا نگـاری یـا حسین(ع) **
                                         ** بـین ابنـاء بـشــر، هــمـتا نــداری یـا حسیـن(ع) ** 

         ** خـون تـو خـون خـدا هـست و خـدایـت خـونـبها **
                                         ** چون به حـق، پرورده پـروردگاری یا حسین(ع) **

         ** آیـه قـالـوا بـلـی، شـأن نـزولـش خـون تـوست **
                                         ** چون تو برنخل رسالت،برگ وباری یاحسین(ع) **

**اللّهم عجّل لوليک الفرج**