«ألسَّلامُعَلَيکَيامُوسَيبنَجَعفَرٍ»

*یَااَبَاالحَسَنِ یَا مُوسَی بنَ جَعـفَرٍ، اَیُّهَا الکـاظِـمُ یَابنَ*
*رَسُولِ اللهِ، یَا حُجَّةَ اللهِ عَلَی خَلقَهِ،یَا سَیِّـدنَا*
*وَ مَـولَنا اِنَّـا تَوَجَّـهنا وَ اسـتَشـفَعـنَا وَ*
*تَوَسَّـلنَا بِکَ اِلَی اللهِ،وَ قَـدَّمناکَ*
*بَینَ یَدَي حَاجاتِنا،یَاوَجیهاً*
*عِندَاللهِ،اِشـفـَع لَنا*
*عِـنـدَاللهِ.*


*********************** 

حضرت موسى بن جعفر، امام کاظم(عليهما السلام) فرمودند: به خدا
قسم است كه نازل مى شود مـعونه به قدر مؤنه؛ و نازل
مى شود صبر به قدر مـصيبت؛ و كسى كه ميانه
روى كـند و قـناعت نمايد نـعمـت بر او بماند
وكسیكه تبذيرو اسراف كند نعمت
از او زايل گردد؛ و ادا كردن امانت و راستى
در گـفتـار، روزى بياورد، و خـيانـت و دروغ فـقـر و
نفاق آورد، و هرگاه خدا خواهد كه به مورچه شرّى برسد
براى او دو بال بروياند آنگاه مورچه بپرد و مرغ هوا او را بخورد. (۱)

 

(۱) (بحارالانوار) 75/327.

*********************** 

حضرت
مـوسى بن
جعفر، امام کاظم
(عليهما السلام) نـزد قـبرى
حاضر بودند و اين مطلب را
بيان فرمودند: همانا چيزى كه اين
آخراوست،سزاوارستكه ميل ورغبتى
نشود به اول آن، و به درستى كه
چـيزى كه اين اول آن اسـت
يعنى،آخرتیكه قبر منزل
اول آنست، سزاوار
 ست كه ترسيده
شود ازآخر
آن. (۲)

 

(۲) (بحارالانوار) 70/103.

*********************** 

حضرت موسى بن جعفر، امام کاظم(عليهما السلام) فرمودند:

×احسان غلى است بر گردن آن كسى كه به او احسان شده كه بيرون نمى آورد آن را مگر مكافات و احسان نمودى به احسان كننده يا شكر او را نمودن.

× اگر ظاهر شود اجلها، رسوا شود آرزوها.

× كسى كه متولد و پروريده شد در فقر، سرگشته و حيران كند او را توانگرى.

× كسى كه نمى يابد از بد كردن به او سوزش دل و اندوهى، نخواهد بود از براى احسان نزد او موقعى.

× دو نفر همديگر را دشنام ندهند مگر آنكه بالاتر است فرود خواهد آمد به مرتبه آنكه پست تر است. (۳)

 

 

(۳) (بحارالانوار) 75/323 از كتاب (الدرة الباهره) نقل كرده است.

*********************** 

**اللّهم عجّل لوليک الفرج**